ehsan riahi

دومین ساخته ی آقای سروش صحت رو میشه یک اثر تامل برانگیز با چاشنی خنده نامید که با گرفتن بازیهای خوب از تیم بازیگری خوب قبلیشون+آقای حجازی فر و آقای رادان و فیلمنامه ی کارشده و حساب شده یه جورایی ذهن بیننده رو با بعد چهارم درگیر می‌کنه.یک اتفاق شاید خیلی ساده و داستانی که طی یک دالان مارپیچ روایت میشه و پایانی که دست بیننده رو در اختتامیه باز می‌گذارد..قطعا دوستانی که اهل کتاب و ادبیات سینما باشند ارجاعات و نکات فیلم را بهتر درک میکنند.اقای صحت امضای خود را در سینمای ایران دارد و دو فیلم درجه یک ایشان گواه این موضوع است