Sumeyra YILDIRIR

Film, acilar topragi Bosna'nin yetimhanede buyuyen ve ailesini merak edip yetimhaneden ayrilmasiyla basliyor. Zannediyorsunuz ki bir dram filmi seyredeceksiniz, tacize zorbaya ugramis bir kadinin acilari cercevesinde gelisen sahneler gorecegiz diye beklerken film bir ask filmine donuyor.. hem de kimin ? gencecik kizimiza zorla sahip olan bir sirp askerinin... Evet sirp askeri ki savastan cikan askerlerde de bile bir travma gorulur .. Ancak bu askerde ne bir travma, ne bir pismanlik ne gorulen kabuslar hicbirisi yok zilzurna asik ve ustelik yangindan bir cocugu gozu kapali cikaracak kadar cesaretli ve merhametli bir adam...!! Ve filmin sonunda diyor ki "savasi biz mi baslattik, biz onlari oldurmeseydik onlar bizi oldurecekti.." Savas bu mudur? Masum ve gencecik bir kiza (ustelik komsun ve sana guveniyor) taciz etmek midir? Insanlari hunharca oldurmek midir? Simdi Bosnada ki insanlar susuyorsa gordukleri dehsetin buyuklugunden, acilarin derinliginden susuyorlar.. Sanki Sirplari aklamak icin yapilmis bir film.. ve sanki izleyiciye savasta olur boyle seyler cinsinden ama biz yolumuza bakalim asik olalim hayati yasayalim gondermesi yapiliyor. Bosnadaki katliam uzerine yapilmis ilk film benim bildigim keske bu da yapilmasaymis..