Prachtig poëtisch en associatief taalgebruik, een afwisselend, verrassend verhaal, diep menselijk inzicht, vol liefde en pijn raakt het de kern kwesties van ons fragiele menselijk bestaan op een bijna terloopse wijze. De overmoed van de jeugd, het afzien van zelfzucht in liefde, de onherroeppelijkheid van verlies. Alles verdwijnt, niets blijft of beklijft, er is geen troost en dat is vertroosting.