Mahsa Khaki

تخيلي بود من دوس نداشتم فقط براي سرگرمي بود شايد يه نكته ي جالب داشت اونم اين بود كه: اميدتو از دست نده و به احساساتت اعتماد كن

اولش اصلا جذب نشدم ولي اخرش عالي بود من از اين فيلم درس گرفتم كه: به ترسات بايد غلبه كني و بري جلو و به اطرافيا توجه نكني و هرچي فكر ميكني قطعا همون درسته.

بايد عبرت گرفت از اين فيلما! در كل نميدونم چرا فيلما انقد چرت شده

اميد به زندگي اگه نباشه با مردن فرقي نداره! و اينكه زن ها حتي توي كشورهاي حارج از ايران مجبورن به حرف مردا گوش بزن و همش له خاطر اينه كه هيچ حرفه اي ندارن تنها راه اينكه زنها قوي بشن و براي خودشون تصميم بگيرن اينه كه خودشون رو پاي خودشون وايسن

خب كه چي! هدف از ساخت اي فيلم چي بود!

من دوسش نداشتم فقط جمله اخرش خوب بود كه گفت با ترسات رو برو شو

از اون فيلما بود كه ميري تو فكر ولي به نظرم نكته ي خاصي توش نبود فقط شخصيت بندتا كه زن قوي بود جالب بود! و اينكه برام اين قسيمت شخصيت بندتا جالب بود كه به حرفاش ايمان داشت! ولي در كل يه فيلم معمولي بود

من اون صحنه اي كه شخصيت اصلي روداشت برق ميگرفت گريه كردم فيلم خوبي بود مخصوصا يه ديالوگ داشت كه ميگفن خستم از همه چي اينكه ادما خيلي بد شدنو…