Vijf verhalen over mensen met een TBS-verleden. En ja hoor schijnbaar ben ik de enige die met z’n echte naam in het boek staat. Niet omdat ik zonodig beroemd wil worden maar omdat ik niks meer te verbergen heb. Zelfs m’n verleden staat inmiddels op Google Maps. Ook ben ik op LinkedIn te vinden voor gastspreker, gastdocent, podcasts enz...
De rest? Die kozen voor een pseudoniem. Snap ik. Bescherming, rust, een beetje privacy. Allemaal terecht. Maar ik dacht: weet je wat, laat mij maar gewoon gaan. Met naam en toenaam. Barry Bakker, uitverkocht verleden.
Dit boek is geen Netflix-script, geen true crime met enge muziek, en al helemaal geen gezellig feelgoodverhaal over knuffelbare gekken. Dit is rauw, eerlijk, en soms ronduit ongemakkelijk. Zoals het leven zelf, eigenlijk.
Tom Veldhuizen heeft niet alleen onze verhalen opgeschreven, hij heeft geluisterd. Echt geluisterd. En dat is zeldzamer dan een warme douche in de isoleercel.
Mijn hoofdstuk gaat over: Een Kansloze start, verslaafd aan heroine ter wereld gekomen bij een aan drugs verslaafde prostituerende Moeder En een onberekenbare extreem agressie alcoholistische vader.
Schuld. Schaamte. Herstel. Maar ook over blijven staan terwijl alles in je lijf roept dat je moet vluchten. Geen vergoelijking. Geen sorry-met-een-strik. Gewoon hoe het was. En hoe het nu is na een alles bij elkaar opgeteld toch 34 jaar binnen te hebben gezeten, jeugdgevangenissen, Pij maatregel (Buitengewone Behandeling genoemd in mijn jeugd) Meerdere Huizen Van Bewaring (HVB)
Tal van Gevangenissen in alle soorten regimes, om een aantal voorbeelden te noemen: de Carousel. Afdelingen voor BGG (Beheers Gevaarlijke Gedetineerden) De LAA (landelijke afzondering Afdelingen) en LAABGG. De Foba (In voormalig PI over Amstel -toren: het Veer) een reis van 20 jaar in de TBS met dwangverpleging, waarvan 8 jaar Longstay. Nu LFPZ genoemd.
Dus lees dit boek. Als je durft.
Of hou jezelf lekker in de waan dat TBS’ers allemaal bloeddorstige zombies zijn die vooral Kinderen molesteren of vrouwen verbrachten en vermoorden, helemaal goed natuurlijk maar dan mis je wel een paar verdomd menselijke verhalen.
Met groet van de enige zonder pseudoniem,
Barry Bakker
(36 jaar binnen. Forensische Ervaringsdeskundige, spreker, en wandelend bewijs dat zelfs van de afgrond een trap terug omhoog te timmeren valt.)
Ik kan het boek u zeker aanraden!
Met vriendelijke groeten,
Barry Bakker.