در ابتدا باید بگم که حتما فیلم را ببینید.در ادامه باید برای شما بگم که این فیلم اکشن بر اساس کلیشه ای همیشگی برای این ژانر فیلم ساخته شده و اون هم انتقام پدری داغ دیده از قاتلین خانواده اش است اما چیزی که این فیلم را متفاوت می کند کارگردانی خوب این فیلم هست.کارگردان به خوبی برای جذاب تر کردن این فیلم از المان هایی مانند طراحی صحنه های زد و خورد و اکشن جدید,رکب زدن و غافلگیر کردن بیننده در طول داستان فیلم و توجه زیاد به جزئیات استفاده کرده است.مثلا در جزئیات به خوبی از صداهای واقعی شلیک اسلحه ها,پرتاب پوکه,مسلح کردن صحیح اسلحه,خشاب گذاری در حین تیر اندازی,لهجه و استفاده از زبان های خارجی برای کاراکتر های خارجی و حتی چسب زخم روی پای خانم رپیس بعد از سکانس افتادنش روی زمین استفاده شده است.از دیگر نکات خوب کارگردانی شکل دادن صحیح و زیبای عشق خانم رپیس به آقای کالین فارل است که تقریبا در فیلم های این ژانر امروز مشاهده نمی کنیم,کارگردان این عشق را سرسری و سریع شکل نداده و مانند یک غذای جا افتاده ایرانی برای جا افتادن این عشق به آن فرصت و زمان داده است این قضیه حتی در مورد نوع لو رفتن کالین فارل هم به خوبی رعایت شده است.بازی که از بازیگرهای نقش اول گرفته شده خوب است ولی خیلی انتظار چیز خاصی هم نداشته باشید به هر حال کالین فارل,آل پاچینو که نیست.اما این فیلم نقاط ضعفی هم دارد که مثلا واقعی نبودن و کیفیت کم جلوه های ویژه در دو یا سه پلان است و یا رکب زدن ها و غافلگیری های داستان فیلم فقط تا یک سوم اول فیلم است و بعد از آن به جز یکی,دیگر خبری از غافلگیری داستانی نیست,همچنین شخصیت بد این فیلم خوب کار نشده و خوب در نیومده و بازی آقای هوراد خوب نبود.موسیقی فیلم معمولی هستش ولی همین موسیقی متن خوب روی فیلم سوار و جور هست.در انتها باید بگم که مدت زمان دو ساعته برای این فیلم یکم زیاده ولی چون خوب به جزئیات پرداخته شده است قابل اغماض است و قابل تحمل؛نمره من به این فیلم 7 .