به واقع یکی از تلخ ترین فیلم هایی که در چند وقت اخیر تماشا کردم خانه پدری بود.تلخیِ کار آنجا عیان می شود که داستان ملوک دست کم مربوط به ۹۰ سال پیش است. اما از قصه رومینا و داس و خون هنوز دوسال نمیگذرد. و این یعنی هنجارهای مرسوم و مسموم پدرسالارانه هنوز بعد از چندین دهه در ایران، هر چند محدود، اما مشاهده میشود. درباره خود فیلم. فیلم روند ضربتی و سریعی دارد و مدام میخواهد خودش را به ایستگله پایانی برساند. و این شاید کمی به فیلم ضربه زده است. از طرفی اگر پرداخت و وقت بیشتری به فصل ابتدایی فیلم و قبل از واقعه اصلی داده می شد، احتمالا درک این موضوع که چرا محتشم و پدرش دست به چنین اقدامی می زنند، برای مخاطب راحت تر بود.