satheesan madathil

Reviews and other content aren't verified by Google

Watching the movie was an experience to remember for a lifetime. Movie buffs and critics are going to discuss this film for a long time. Actually we ( myself and wife ) were a bit apprehensive about the movie due to the controversies erupted with in a couple of days of it's release. After watching it, we are now convinced that the comments about the movie were unwanted. While unfolding the story line, we felt every moment a thrilling, breathtaking experience. The movie establishes the depth of friendship & love among friends, their mindset to sacrifice, the helplessness of human beings when it comes to such a situation, etc , the commendable cinematography supported by background music. To be frank, we indeed felt some disappointment towards the end. It really felt odd that after such a daring rescue of the trapped youth, the imotional effects started waning for a few minutes. Never in the past a person trapped in Guna caves came out alive, as per the story. But after reaching the surface, it was felt that it was just another rescue operation. No hurrines to rush him to hospital, no stretcher even though the fire force, police and forest teams were present in strength. No medical team and it was unbelievable that a human being fallen from a great height inside a rocky cave with multiple grievous injuries were to be taken for long distance to downhill by manually carrying. After reaching the nearby human settlement, the villagers started touching and bowing. No priority was given to provide him immediate medical attention. Moreover, it was also not convincing that the Doctor advised the group to shift him to some other hospital where trauma care is available and allowing them to take the patient in a jampacked vehicle ! Not an ambulance!!! In a movie like Manjummal boys, such situations could've been avoided. Let's convince ourself that, the makers of such a splendid movie definitely have their own justifications. Great experience Great cast Equally great production Congrats

സുഗന്ധി എന്ന ആണ്ടാൾ ദേവനായകി വായിച്ചപ്പോൾ ശ്രീ ടി ഡി രാമകൃഷ്ണനോട് തോന്നിയ സ്നേഹാദരവാണ് , അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അടുത്ത നോവൽ വായിക്കാനുള്ള ആർത്തിയാണ് വലിയ വില കൊടുത്ത് ഫ്രാൻസിസ് ഇട്ടിക്കോര വാങ്ങാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. വല്ലാതെ നിരാശപ്പെടുത്തി. നീട്ടി വലിച്ചെഴുതിയ ആമുഖത്തിൽ ധർമ്മപുരാണത്തെക്കുറിച്ച് ശ്രീ ആഷാമേനോൻ പരാമർശിച്ചു കണ്ടു. കഷ്ടം തോന്നി. ഏകാധിപത്യത്തിനെതിരെ ശക്തമായ ഭാഷയിൽ പ്രതിഷേധം അറിയിച്ച ധർമ്മപുരാണം പോലെയാണോ ഇട്ടിക്കോര ? ഡസൻ കണക്കിന് പേജുകൾ വായനക്കാരുടെ ക്ഷമ പരീക്ഷിക്കുന്ന വിധത്തിൽ കണക്ക് പഠനത്തിനായി ഒതുക്കി വല്ലാതെ ബോറടിപ്പിച്ചു എന്നല്ലാതെ , ആണ്ടാൾ ദേവനായകി എന്ന നോവലിലൂടെ വായനക്കാരുടെ മനസ്സിൽ നല്ലൊരിടം നേടിയ ശ്രീ രാമകൃഷ്ണനോട് ഒരപേക്ഷ. ഒന്നിനു പിറകേ മറ്റൊന്ന് എന്നിങ്ങനെ എഴുതണമെന്നില്ല. വായനക്കാരുടെ മനസ്സിൽ തറക്കുന്നതുപോലെ , അതിന് വർഷങ്ങളുടെ ഇടവേള ഉണ്ടായാലും ശരി, എഴുതിയാൽ മതി. ഞങ്ങൾ കാത്തിരുന്നു കൊള്ളാം. വല്ലാതെ വിഷമം തോന്നിയതുകൊണ്ടാണ് ഇങ്ങിനെ തുറന്നെഴുതേണ്ടി വന്നത്. ക്ഷമിക്കുക.